İnsan bazen özlüyor kaygısızlığı ve "geç bunlarııı" demeyi.
Müzik enteresan. Anılarını canlandıran bir koku gibi.
Çoğu zaman diyorum; "ne çok ölen, giden, gelen, misafir olmuş, ne çabuk/yavaş geçmiş zaman"
Bu şarkılar babaannemin kahkasını, halamın tuttuğu alkışı, "hadi ceylan sezen'den patlat bitane" demelerini beklediğim o zamanları hatırlatıyor (:
Bundan 20- 25 yıl evveline herkes götüremiyor beni.
Canım istiyor -söylemeyi değil- hatırlamayı ve hasret gidermeyi, aslında...
